سقای ادب و علمدار بصیرت
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۴۹۹۷۲
او آنچنان معرفت داشت که ذرهای در اطاعت از امام خود و موقعیتی که داشت کوتاه نیامد و به دلیل اینکه در وظیفهاش هیچ کوتاهی نکرد بین شهدا مقام ممتازی پیدا کرد. حضرت ابوالفضل(ع) بنده صالح و کاملی بود که مطیع خدا و رسول خدا(ص) و امامان هم عصر خود بود. بصیرت او سبب شد شهادتش هم در اوج باشد زیرا شهادت تمام فضائل اخلاقی را در بر میگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حضرت ابوالفضل(ع) همانند حضرت معصومه(س) و حضرت علی اکبر(ع) از معدود غیرمعصومینی هستند که برای آنها زیارتنامه صادر شده است. رسیدن به این مقام تنها به خاطر جانفشانی برای برادر نبود. اگر حضرت ابوالفضل(ع) عظمتی پیدا کرد تنها به دلیل فداکاری نبود؛ بلکه شناخت، معرفت کامل و داشتن یقین به مقام ولایت در زمان خود و فداکاری در این راه زمینهساز رسیدن به چنین مقامی بود. هنگامی که امام صادق(ع) میخواست از عموی خود یاد کند، با وجود فضیلتهای بسیار حضرت ابوالفضل(ع) در مورد ایشان میفرماید:«کان نافذ البصیره» یعنی اوج شخصیت و مقام معنوی حضرت عباس(ع) به دلیل بصیرت نافذ ایشان است و جانفشانی در راه برادر ثمره داشتن چنین بصیرتی بود. این بصیرت یعنی ایشان ذرهای در ولایتمداری و امامشناسی تردید نداشت. این در حالی است که میدانیم تمام فرزندان ائمه(ع) در فتنهها سربلند نبودند اما حضرت عباس(ع) در امتحانها و مراحل مختلف آنچنان از خود بصیرتی نشان میداد که همه متعجب میشدند. او در حوادثی که پیش آمد ذرهای اشتباه نکرد و به همین دلیل الگو و اسوه با بصیرتان معرفی شد. حضرت ابوالفضل(ع) در سلوک دینی خود لحظهای درنگ نکرد و راه مستقیم را اشتباه نرفت زیرا که او فرزند راه مستقیم خدا، علی(ع) است به همین دلیل او را نافذ البصیره میشناسیم.
کربلا و رشادتهای علمدار آن اوج زندگی حضرت ابوالفضل(ع) اما قبل از آن هم موارد بسیاری ذکر شده است. در کتاب معارفالسبطین آمده است که حضرت ابوالفضل(ع) از نظر سیره و سیما شباهت بسیاری با امام علی(ع) داشت و همانند برادرانش در دوره حکومت امیرالمؤمنین(ع) در رکاب ولی جامعه بود. حضرت ابوالفضل(ع) در روزهای سخت صفین با وجود سن کم، در صحنه بود و در گزارشهای روایی و تاریخی آمده که وارد نبرد شد و تنی چند از سربازان معاویه را از پای در آورد. نیز گفته شده که ابوالفضل(ع) درکنار برادرش حسین(ع) در صفین برای دور ساختن دشمن از فرات و آوردن آب حضور داشته است.
حضرت ابوالفضل عباس(ع) در عصر امامت امام حسن(ع) نیز موضعی موافق امام داشت و پس از بازگشت امام حسن(ع) به مدینه در کنار او به یاری نیازمندان شتافت. او همانند پدر، ایتام گرسنه را سیر میکرد، برهنگان را میپوشانید، زیردستان و ضعیفان را نوازش و دستگیری میکرد. در مرام ابوالفضل(ع) اطاعت محض از امام عصر خودش وجود دارد. او در هنگام امامت امام حسن(ع) مانند یک پیرو کامل، فرموده امام را اطاعت کرد و سکوت عالمانه و امام گونه را بر مبارزه ترجیح داد. وفاداری حضرت ابوالفضل(ع) به تصمیم امام حسن(ع)، همانند وفاداری او در قیام عاشورا و تصمیم امام حسین(ع) است. حرکتی که برگرفته از مکتب علوی و سیره نبوی است.
منبع: روزنامه قدسمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: حضرت ابوالفضل العباس ع اعیاد شعبانیه حضرت ابوالفضل ع امام حسن ع عباس ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۴۹۹۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلیل عظمت شاه عبدالعظیم حسنی (ع) چه بود؟
حجت الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی درمورد فضائل حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه بیان کرد: مرحوم آیت الله محمد محمدی ری شهری که مدتی، تولیت آستان شریف حضرت عبدالعظیم حسنی را برعهده داشت در کتاب «خاطره هاى آموزنده» خویش با یک واسطه، داستان عجیبی درمورد زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه نقل کرده است.
این خطیب شهیر که در زمان رضاخان پهلوى در تهران تبلیغ مىکرد، به دستور طاغوت وقت دستگیر مىشود. ایشان بعد از آزادى نقل میکرد: بعد از یک سال زندان به شهر بیرجند تبعید شدم. یکى از شبها که بسیار دلتنگ بودم، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه متوسل شدم و با چشم گریان به خواب رفتم. در رویا دیدم وارد مجلسى شدم که جالسین همه روحانى بودند، چ و صدر مجلس، حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه با صورتى نورانى و مجلل نشسته است. جلو رفتم و بعد از سلام شکایت حالم را به عرض رساندم.
فرمودند: «وقتى در تهران بودى نزد ما نمىآمدى؛ ولى بعد از این به دیدار ما بیا.»
از خواب بیدار شدم و تا صبح فکر مىکردم. بعد از اذان صبح، مأمور شهربانى در منزل آمد و گفت: مرخص شدى، هر کجا مىخواهى برو!
بدون هیچ تعرض و تعقیب و تعهد به تهران آمدم و با خود عهد کردم تا آخر عمر زیارت آن حضرت را شبهاى جمعه ترک نکنم.
سالیانی ست که بر قبلهی ری رو کردم
دست من نیست، به احسان شما خو کردم
هر سلامی به تو دادیم، حسن داده جواب
بی سبب نیست که در صحن تو هوهو کردم
مقام حضرت عبدالعظیم نزد اهل بیت (ع)
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: این محدث کبیر و این امام زاده واجب التعظیم از دریای بیکران فضل و بزرگواری برخوردار هستند.
بر اساس آنچه از تاریخ تولد و وفات حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه بدست میآید، ایشان دوران حیات پنج امام از امامان اهل بیت علیه السلام یعنى امام کاظم علیه السلام تا امام عسکرى علیه السلام را درک کرده اند؛ امّا این بدان معنا نیست که به محضر همه آنها هم رسیده و یا از آن معصومین علیه السلام سخنى نقل کرده اند.
آنچه قطعى و مسلّم است، این است که حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه محضر امام جواد علیه السلام و امام هادى علیه السلام را درک نموده و از این معصومین علیه السلام احادیث فراوانى نقل کرده اند.
حجتالاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی گفت: براى اثبات عظمت علمى حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام کافى است که بدانیم امام معصوم علیه السلام، مردم را براى حل مشکلات دینى و یافتن پاسخ پرسشهاى اعتقادى و عملىشان، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه ارجاع داده اند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: صاحب بن عبّاد در رسالهاى که در شرح حال حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه نوشته، در توصیف علمى ایشان آورده اند:
ابو تراب رویانى، روایت کرد که شنیدم ابو حمّاد رازى مىگفت: خدمت امام هادى علیه السلام در سامرّا رسیدم و مسائلى از حلال و حرام از ایشان پرسیدم.
امام هادی علیه السلام به پرسشهاى من پاسخ دادند و هنگامى که خواستم از ایشان خداحافظى کنم، به من فرمودند:
«یا أبا حَمّاد! إذا أَشکَلَ عَلَیک شَىءٌ مِن أمرِ دینِک بِناحِیَتِک فَسَل عَنهُ عَبدَ العَظیمِ بنَ عَبدِ اللَّهِ الحَسَنِیّ و أقرِئهُ مِنّیِ السَّلامَ.» «اى ابو حمّاد! هنگامى که چیزى از امور دینى در منطقهات براى تو مشکل شد، از عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنى بپرس و سلام مرا به او برسان.»
این تعبیر، به روشنى نشان مىدهد که حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام در عصر خود، «مجتهد» توانمندى بوده که بر اساس اصول و قواعدى که از اهل بیت علیه السلام در اختیار داشته، مىتوانسته اند دیدگاههاى اسلام ناب را در زمینههاى مختلف اعتقادى و عملى، استخراج کنند و به پرسشهاى مردم پاسخ دهند.
حجتالاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: بنابراین، ایشان تنها یک «محدّث» و راوى احادیث اهل بیت علیه السلام نبوده اند؛ بلکه از علماى بزرگ خاندان رسالت بوده اند که پس از معصومان علیه السلام، توان پاسخگویى به مسائل علمى را داشته اند و توانمندى علمى ایشان مورد تأیید و تصدیق امام هادی علیه السلام قرار گرفته است.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت